Ważne jest by podana wspólnota miała ustalone z góry zasady normujące zachowania w życiu każdego dnia. W innym wypadku mielibyśmy nic więcej niż anarchię. Tym bardziej są one potrzebne w wspólnocie państwa, które taką społecznością właśnie jest i to naprawdę dużą. Ogólnie panujące prawo powszechne powinno być zrównoważone pomiędzy moralnymi zasadami, karceniem ale i także zadawaniem poczucia wolności tak aby normalny mieszkaniec nie czuł się jak w klatce albo co słabsze – jak w Korei Południowej . Obywatel musi mieć swoje mienie i musi czuć swoje ‘’ja’’, a prawo nie może mu w tym przeszkadzać (rzecz jasna nie mówimy o skrajności). Prawo powinno być napisane jasno, przejrzyście i klarownie by nie dawało podstaw do nadmiernej interpretacji na korzyść oszusta tylko by jakakolwiek próba zakłamania od razu była widoczna podobnie jak na białej kartce papieru. Musi ochraniać ludzi uczciwych i dawać takie kary za przestępstwa, żeby nikt z dobrej drogi schodzić nie chciał. Nawet jeśli tym co ma go na niej przytrzymać jest sam strach.